Nova studija je otkrila da ljudi koji su u prosjeku 1,5 sat dnevno provodili izloženi vanjskom svjetlu, imaju najmanji rizik od depresije, bez obzira na genetsku predispoziciju za depresiju.
Depresija je uobičajeno stanje mentalnog zdravlja, koje pogađa milione ljudi širom svijeta. Uključuje kombinaciju emocionalnih, kognitivnih i fizičkih simptoma, kao što su osjećaj tuge, umora, poteškoće s koncentracijom, promjene u apetitu ili obrascima spavanja, te nedostatak motivacije i volje. Broj pacijenata s depresijom posljednjih je godina u porastu širom svijeta.
Rizik od depresije takođe je povezan s faktorima, kao što je dostupnost vanjskog svjetla. Poznato je da vanjska svjetlost utiče na važne fiziološke procese u tijelu. Kada je koža izložena sunčevoj svjetlosti, ona pokreće hemijsku reakciju koja pretvara specifičnu molekulu u koži u aktivni vitamin D, koji je potreban ljudskom tijelu.
Takođe je utvrđeno da izlaganje vanjskom svjetlu, smanjuje koncentraciju hormona stresa kortizola. Autorka studije Jing Lin i njene kolege, htjeli su ispitati povezanost između vremena provedenog na otvorenom i rizika od depresije. Zanimalo ih je odrediti vrijeme provedeno na otvorenom, koje bi bilo optimalno za kompenzaciju individualne genetske predispozicije za depresiju. Analizirali su podatke iz projekta UK Biobank.
UK Biobank velika je biomedicinska baza podataka, koja sadrži detaljne genetske i zdravstvene podatke pola miliona učesnika iz Ujedinjenog Kraljevstva. Za ovu studiju istraživači su analizirali podatke 380.976 britanskih učesnika, koji su bili u dobi od 38 do 73 godine na početku studije.
Učesnici su u upitniku prijavili koliko su vremena proveli na otvorenom tipičnog dana ljeti i zimi. Genetski rizik od depresije procijenjen je poligenskim rezultatom rizika, koji je uzeo u obzir gene za koje je u prethodnim studijama utvrđeno da su povezani s rizikom od depresije.
Najniži rizik od depresije utvrđen je kod osoba koje su u prosjeku vani provodile 1,5 sat dnevno, što je jednako 1 satu dnevno zimi i 2 sata dnevno ljeti.
Istraživači su rekli da nedostatak vanjskog svjetla, može negativno uticati na neuroendokrini sistem. Serotonin je hemikalija koja utiče na naše raspoloženje, a sunčeva svjetlost pomaže regulisati njegovu proizvodnju. Kada nemamo dovoljno vanjske svjetlosti, to može poremetiti razinu serotonina, što dovodi do promjena u raspoloženju, posebno tokom određenih godišnjih doba.
Nedostatak izloženosti vanjskom svjetlu takođe može smanjiti proizvodnju vitamina D, koji se povezuje s depresijom i njenim sezonskim obrascima. Smanjeni melatonin može poremetiti unutašnji sat našeg tijela, što može doprinijeti psihijatrijskim poremećajima poput depresije.
Izvor: psypost.org
