Netflixov dokumentarni film, koji je nominovan za Oscara u kategoriji kratkog dokumentarnog filma, je priča o neraskidivoj vezi između dva slona i njihovih spasitelja – bračnog para iz južne Indije. Film prati život ove neobične porodice i govori o velikoj ljubavi između čovjeka i slona, te rušenju granica između ljudskog i životinjskog svijeta.
Bračni par, Bomman i Belli, koji živi na jugu Indije u saradnji sa kampom za slonove i rezervatom za tigrove preuzeo je odgovornost o bebi slonu Raghu koji je ostao siroče sa samo tri mjeseca. Raghu je novo utočište pronašao u novoj porodici sa Bommanom i Belli, koji su se sa mnogo ljubavi brinuli o njemu, zbog čega su dobili još jednu bebu slona Ammu. Raghu i Ammu postali su njihova „djeca“, rušeći granice između ljudskog i životinjskog svijeta i razvijajući neraskidive veze.
Rediteljka ovog dokumentarnog filma je Kartiki Gonsalves. Prvi put je upoznala i vidjela Raghua 2017. godine kada je on imao samo tri mjeseca. Prolazila pored rezervata tigrova Mudumalai, kada je naišla na bebu slona i njegovog čuvara, koji su hodali kraj puta. Rediteljka dokumentaraca se zaljubila u živahnog mladog slona i provela narednih pet godina prateći njegovu priču, kao i priču njegovih ljudskih “roditelja”, Bomana i Bellie, i njegove “sestre”, još jedne bebe slona po imenu Ammu.
Bez sumnje, u 40-minutnom filmu ima dosta humora i topline, ali najviše ljubavi. Film otkriva u svojim dubljim slojevima i jednu složenu priču, a to je uticaj ljudskog razvoja na svijet prirode, međuzavisnost vrsta i vjekovnih znanja instinktivnog razumijevanja šuma i prirode na koje se domorodačke zajednice poput Kattunayakana iz Nilgirisa oslanjaju i danas.
Raghu je ostao siroče kada je njegova majka zalutala u ljudsko naselje tražeći hranu tokom dugotrajne suše u regiji gdje je udarila struja. Onima koji prate vijesti u Indiji, ova priča je poznata, a dolazi iz Kerale, Tamil Nadua, Asama i drugih dijelova zemlje. Slonovi, u čija se staništa nemilosrdno zadire, lutajući u potrazi za hranom i vodom, često susreću smrt od strujnog udara, željezničkih nesreća i trovanja, pa bismo mogli reći da je ovo još jedna strašna priča o vrsti koja je na rubu propasti zbog ljudskih aktivnosti.
Međutim, po duhu, film je ipak bliži dokumentarcu nagrađenom 2020. godine Oskarom “My Octopus Teacher”, koji takođe prikazuje vezu među vrstama, tkajući veću priču o tome kako prijateljstvo čak i s jednom životinjom ima potencijal da otvori ljudsko srce i um ostatku živog svijeta.
