Previše vremena pred ekranom kod male djece povezano je s oštećenom funkcijom mozga i može imati štetne posljedice koje traju i nakon ranog djetinjstva i ometaju buduće učenje, pokazalo je novo istraživanje.
Studija na 506 djece pokazala je da su djeca do 2 godine, koja su bila izložena duži vremenski period ekranu, imala više “niskofrekventnih” moždanih valova – stanje koje je u korelaciji s nedostatkom kognitivne budnosti.
Kada je dužina vremena provedenog pred ekranom povećana, moždane aktivnosti su izmijenjene i više kognitivnih deficita je izmjereno kod djece, a ovi efekti se nastavljaju i nakon što dijete napuni osam godina, navodi se u studiji.
Djeca s nedostatkom izvršne funkcije često imaju poteškoća s kontrolom impulsa ili emocija, održavanjem pažnje, praćenjem instrukcija u više koraka i istrajavanjem u teškim zadacima.
Studija koju su sproveli istraživači sa Nacionalnog univerziteta u Singapuru (NUS), Singapurskog instituta za kliničke nauke (SICS), Nacionalnog instituta za obrazovanje, KK Ženske i dječije bolnice, Univerziteta McGill i Medicinskog fakulteta Harvard objavljena je u medicinskom časopisu JAMA Pediatrics.
Vodeća autorka, dr Evelyn Law iz NUS Medicine i Translational Neuroscience Programme SICS-a, rekla je: “Studija pruža uvjerljive dokaze postojećim studijama da vrijeme naše djece ispred ekrana treba pažljivo pratiti, posebno tokom ranog razvoja mozga.”
U zajedničkoj izjavi, NUS i SICS kažu da mozak djeteta brzo raste od rođenja do ranog djetinjstva, ali dio mozga koji kontroliše izvršno funkcionisanje, poznat kao prefrontalni korteks, ima duži razvojni period.
Izvršne funkcije uključuju sposobnost održavanja pažnje, obrade informacija i regulacije emocionalnih stanja, što je sve od suštinskog značaja za učenje i školski učinak, navodi se.
Prethodno istraživanje sugeriše da djeca do 2 godine imaju problema s obradom informacija na dvodimenzionalnom ekranu.
„Kada gleda ekran, beba je bombardovana strujom brzih pokreta, stalnim treperenjem svjetla i promjenama prizora, koji zahtjevaju dovoljno kognitivnih resursa da bi shvatili i obradili šta gledaju. Mozak postaje ‘preopterećen’ i nije u stanju ostaviti adekvatne resurse za sebe da sazrije u kognitivnim vještinama kao što su izvršne funkcije.”
U saopštenju se dodaje da su istraživači takođe zabrinuti što se porodice koje dozvoljavaju veoma maloj djeci da imaju sate vremena ispred ekrana često suočavaju sa dodatnim izazovima. To uključuje stresore kao što su egzistencija i mrzovolja kod roditelja.
Potrebno je uložiti više truda kako bi se razumjeli razlozi koji stoje iza prekomjernog vremena pred ekranom kod male djece, navodi se, a potrebni su daljnji napori da se napravi razlika između direktne povezanosti korištenja ekrana odojčadi u odnosu na faktore porodice koji predisponiraju ranu upotrebu ekrana.
Profesor Chong Yap Seng, dekan NUS medicine i glavni klinički službenik u SICS-u, rekao je: „Ova otkrića ne treba uzimati olako jer imaju uticaj na potencijalni razvoj budućih generacija i ljudskog kapitala. „Sa ovim rezultatima, korak smo bliže boljem razumijevanju kako okolina može uticati na zdravlje i razvoj djece. To bi nam omogućilo da donosimo informisanije odluke u poboljšanju zdravlja i potencijala svakog djeteta.”
Izvor: straitstimes.com
