Santorini je najslikovitije, najpopularnije i turistički najposjećenije grčko ostrvo. Prepoznatljive bijele fasade, plavi krovovi i stolarija, uz tamne vulkanske stijene i plavetnilo Egejskog mora čine tipičan kolorit Santorinija, koji svaku fotografiju nominuje za razglednicu godine.
Santorini je još fascinantniji ako znamo nešto više o samom ostrvu – nastanak, istorijat, legende. Ime ostrva je nastalo srastanjem latinskih riječi „Sveta Irena“ (Saint Irene) u vrijeme mletačke vlasti nad ostrvom. Grčki naziv za ostrvo je Fira, i ovaj naziv se više koristi među stanovništvom u Grčkoj. Fira je danas i najveće mjesto na ostrvu. Stariji nazivi za ostrvo su Stongili („Kružan“) i Kaliste („Najljepši“).
Santorini se nalazi u južnom Egejskom moru, i pripadada grupi Kikladskih ostrva. Ostrvo je udaljeno 75 kilometara od grčkog kopna i pedesetak kilometara od Krita. Santorini je i vulkansko ostrvo, koje je bilo inspiracija Platonu da piše i o danas čuvenoj Atlantidi.
Sa jedne strane imamo blažu obalu, koja je dio nekadašnje kupe koji je ostao sačuvan. Najveći dio plaža se danas nalazi na tom dijelu ostrva. Sa druge strane, imamo strmu liticu, koja, u stvari, predstavlja grotlo jednog najmoćnijeg vulkana u istoriji. Upravo na ivici tog grotla sagrađeni su današnji turistički biseri – gradovi Oia i Fira, koji zahvaljujući ovakvom položaju imaju sve ono što ovo mjesto čini jedinstvenom destinacijom za odmor.
Tamne stijene, plavetnilo mora i očaravajuća bjelina kuća izgrađenih u tipično kikladskom stilu, kreiraju izuzetno fotogeničnu turističku destinaciju.
Topli sunčevi zraci obasjavaju ovo drevno ostrvo tokom većeg dijela godine, pa čak i za vrijeme takozvanog „kišnog razdoblja“ od novembra do marta. Toplo i suvo vrijeme vlada od aprila, pa sve do oktobra, stoga je taj period idealan za potpuno uživanje u slikovitom kraju Santorinija. Santorini je sve poznatiji i po velikom broju vjenčanja, koja se organiziraju na ostvru, budući da su bajkoviti zalasci sunca idealna scenografija za romantične duše.
Jedna od tradicionalnih atrakcija Santorinija je jahanje magaraca po strmim stepenicama i uskim uličicama ostrvskih naselja. Ono što većina ne zna kada sjedne na magarca je da se ove mirne životinje kreću mnogo brže nego što se čini na prvi pogled.
Dužina obale Santorinija je 69 kilometara, a njegove plaže spadaju u najljepše na Mediteranu: prekriva ih bijeli, crveni, sivi ili crni pjesak, a voda je duboka i kristalno čista. Poznate plaže Santorinija nalaze se uglavnom sa istočne i jugo-istočne strane ostrva, a svaka od njih ima posebne karakteristike. Većina plaža je jako dobro organizovana, opremljena stolicama, suncobranima, a tu se nalaze kafići i restorani, dok većina njih pruža i odlične uslove za sportove na vodi. Zanimljive forme okoline, crni, bijeli i crveni pijesak i blistavi kamenčići crne boje, nikoga ne ostavljaju ravnodušnim.
Santorini ima aerodrom, ali je pravi doživljaj na ostrvo stići brodom i vidjeti ga sa pučine, u punoj ljepoti. Ukoliko dolazimo nekim od večernjih feribota iz Soluna ili Atine, poslije noći na brodu iskusićemo prvo neopisiv izlazak sunca koje izranja direktno iz mora, a potom će nam se pred očima ukazati veličanstvena crna stijena potpuno bijelog vrha.
Ono što izdaleka izgleda kao snijegom pokrivena planina, pretvoriće se poslije desetak minuta u ostrvo, čiji vrh krase bijele kikladske kućice i crkve s plavim kupolama, zbog kojih se razglednice iz ovog dijela svijeta izuzetno cijene.
Uprkos i dalje aktivnom vulkanu, Santorini je u poslednjih sto godina zahvaljujući turizmu bukvalno procvjetao, a na Kalderi, ostacima vulkanskog grotla, Grci su sagradili živopisne hotele, restorane, klubove i barove. Popularna je rečenica da na prelijepom Santoriniju, priča kaže, ima više vina nego vode, više magaraca nego ljudi i više crkava nego kuća.
Na ostvu ne postoji nijedan izvor, niti bunar, a sva voda koja se koristi donosi se brodovima i skupo se plaća. Vina, međutim, ima u izobilju i to veoma dobrog, pošto na ostrvu uspijevaju kvalitetne vrste grožđa, a obilazak brojnih vinarija jedna je od najatraktivnijih turističkih ponuda.
Čak i onima s najplićim džepom dostupna su kvalitetna domaća vina, od kojih se na pijacama načešće prodaje crveno i bijelo desertno vino, koje mještani zovu jednostavno gliko – slatko.
Prema poslednjem popisu, na Santoriniju živi nešto više od 13 hiljada stanovnika, a broj magaraca, naravno, nikad nije precizno utvrđen. Magarci se na ostrvu smatraju turističkom atrakcijom i čest su motiv na suvenirima, koji prezadovoljni stranci ponosno nose kućama za uspomenu.
Iako je već godinama na listi od deset najposećenijih svetskih destinacija, Santorini ostaje čudesno divlji dragulj Mediterana, ostrvo kontrasta gdje se podjednako uživa u ludim noćnim provodima i odmoru na osamljenim plažama.
