Na krajnjem jugozapadu Grčke, u zagrljaju svjetlosti, talasa i vjetra, smješten je Zakintos – jedno od onih mjesta koje te u trenu preplavi ljepotom, a zatim polako, nečujno, osvoji autentičnim karakterom.
Šarm Zakintosa dolazi u slojevima – u bojama mora koje djeluju gotovo nestvarno, u bijelim stijenama koje se uzdižu iz vode kao drevni čuvari, u beskrajnim maslinjacima, u osmjesima mještana, mirisu citrusa i zvucima talasa koji se stapaju s pjesmom zrikavaca. Iznad svega, to je ostrvo energije – mladalačke, sirove i autentične.
Ostrvo koje diše u ritmu mladosti
Iako je mnogima prva asocijacija na Zakintos ples do zore, žurke i ritam Laganasa – ono što iznenađuje je koliko to ostrvo ima dušu i neki porodični mir koji možda ne možeš da osjetiš pri samom upoznavanju ove destinacije. Laganas jeste epicentar zabave, mjesto puno mladih iz svih krajeva Evrope, sa neonskim svjetlima, diskotekama i energijom koja ne prestaje. Međutim, dovoljno je da se udaljiš svega nekoliko kilometara od centra Laganasa, i dočekaće te potpuno drugačiji svijet – tih, porodičan, iskonski grčki.
Cilivi, Alikanas, Alikes – to su mjesta za one koji traže mir, porodični ambijent, duga jutra na plaži i večeri pod maslinama. Cijela istočna obala Zakintosa prepuna je pješčanih i šljunkovitih plaža, idealnih za opuštanje, daleko od buke i gužvi. More je ovdje kristalno čisto, blago i poziva te da uroniš, ne samo tijelom, već i dušom.
Vidikovci koji oduzimaju dah
Zakintos ima nešto što se rijetko nalazi na mediteranu – prirodu koja te neprestano iznova ostavlja bez daha. Vidikovac iznad Navajo plaže, jedne od najpoznatijih u Evropi, pruža prizor koji će ti zauvijek ostati urezan u pamćenje: strme, bijele litice koje se gotovo vertikalno obrušavaju u tirkizno more, i napušteni brod nasukan na pjesku kao sjenka prošlih vremena. Zbog prevelike popularnosti Navajo plaže, koja je sada već postala zaštitni znak Grčke, vlasti ovog ostrva su godinama smanjivale broj brodića koji su mogli da pristanu na bijeli pijesak ove obale. Osim tirkiznog mora ova plaža je poznata i po olupini broda koji još više pojačava autentičnu sliku ove plaže. Prije nekoliko godina, nakon zemljotresa, dio litice se obrušio na plažu, tako da je danas zabranjeno pristajanje brodova i možeš se diviti ljepoti ove plaže sa broda ili još bolje sa vidikovca iznad plaže.
Još impresivniji za one koji tragaju za malo mirniju destinaciju i manje posjetilaca je vidikovac iznad Mizitrasa – stijene koja se izdiže iz mora u savršenom piramidalnom obliku, kao neko drevno svetilište prirode. Pristup ovom vidikovcu zahtijeva malo truda, ali nagrada je nemjerljiva: tišina, visina i boje koje te opčine.
Masline: Zeleno srce ostrva
Zakintos nije samo ostrvo tirkiznog mora – to je i ostrvo maslina. Prekriven je zelenilom koje ne prestaje, zahvaljujući preko dva miliona stabala maslina koje rastu širom ostrva. Ova zelena pluća Zakintosa ne samo da ga čine jednim od najzelenijih grčkih ostrva, već mu daju i jedinstvenu atmosferu – miris zemlje, lišća, plodova. Neka od stabala su stara i više od 1000 godina – svjedoci vremena i istorije, oni čuvaju uspomene na vijekove i civilizacije koje su ovuda prolazile. Maslinovo ulje sa Zakintosa je izuzetnog kvaliteta, a gotovo svaka porodica ima svoje drveće i sopstvenu proizvodnju. Ovde se maslina ne tretira kao posao – već kao način života.
Jonsko more: Mliječno plava čarolija
More koje zapljuskuje obale Zakintosa jedno je od najspecifičnijih na Mediteranu. Jonsko more je poznato po svojoj mliječno plavoj boji, koja nastaje kao posljedica refleksije svjetlosti kroz mikročestice krečnjaka koje se nalaze u vodi. U zavisnosti od doba dana, svjetlosti i ugla gledanja, more mijenja nijanse – od svijetloplave do tirkizne, skoro fluorescentne. Uz to, Jonsko more je i jedno od najdubljih i najčistijih mora Evrope, što ga čini rajem za ljubitelje ronjenja, plivanja i istraživanja skrivenih uvala.
Zapadna obala Zakintosa je divlja, dramatična i gotovo netaknuta. Tu se nalaze neke od najljepših skrivenih plaža do kojih se može doći samo brodićima, tokom brojnih dnevnih ekskurzija koje se organizuju sa raznih dijelova ostrva. Ove plaže su često okružene strmim liticama, bez puteva, bez gužve, bez buke – samo ti, more i nebo.
Ostrvo kornjača: Kareta-kareta kao stanovnik i simbol
Zakintos je i prirodni rezervat kareta-kareta kornjača, koje ovdje dolaze svakog ljeta da polože jaja na južnim plažama ostrva. Ove impozantne morske kornjače, koje mogu dostići dužinu preko jednog metra i živjeti više od jednog vijeka, mogu se često vidjeti tokom brodskih izleta – naročito u okolini ostrva Maratonisi, koje lokalci nazivaju i „ostrvo kornjača“ zbog svog oblika.
Kapetani turističkih brodova znaju tačne lokacije gdje se kornjače zadržavaju, i susret sa ovim veličanstvenim stvorenjima ostavlja dubok utisak – tišina prirode, lagani pokreti kornjače i osjećaj prisustva nečeg prastarog i svetog.
Ostrvo koje su željeli svi: Kratka istorija Zakintosa
Zakintos nije samo prirodni raj – to je i ostrvo sa slojevitom istorijom, oblikovanom pod uticajem različitih civilizacija koje su ga, kroz vijekove, osvajale i ostavljale tragove.
Njegova izuzetna strateška lokacija u Jonskom moru, zajedno sa blagom klimom, plodnim tlom i prirodnim ljepotama, činila ga je poželjnim plijenom mnogima. Vizantijci, Normani, Mlečani, Turci, pa čak i Britanci – svi su željeli da vladaju ovim komadom raja.
Poseban trag ostavila je mletačka republika, pod čijom je vlašću Zakintos bio skoro tri vijeka (od 1484. do 1797). U to vrijeme, ostrvo je nazvano “Fiore di Levante” – Cvijet Istoka, a venecijanski uticaj i danas je vidljiv u arhitekturi, muzici, gastronomiji i kulturi. Nakon kratke francuske i rusko-turske vladavine, ostrvo dolazi pod britansku upravu sve do 1864, kada je zajedno sa ostalim Jonskim ostrvima pripojeno modernoj Grčkoj.
Danas, iako slobodno i u svom punom sjaju, Zakintos i dalje nosi te istorijske slojeve – ne kao teret, već kao bogatstvo koje dodaje još jednu dimenziju njegovoj ljepoti.
Blaga klima i vječno proljeće
Zakintos ima jednu od najprijatnijih klima u Evropi. Ljeta su ovdje topla, ali ne i pretjerano vruća, zahvaljujući vjetrovima i zelenilu koje rashlađuje ostrvo. Zime su blage, rijetko kada sa temperaturama ispod 10°C, a padavina ima taman koliko treba da priroda ostane bogata i bujna.
Zato nije iznenađenje što se ostrvo sve više posjećuje i van sezone – naročito u septembru i oktobru, kada je prosječna temperatura vazduha oko 25°C, a more i dalje toplo (oko 23°C). To je savršen period za one koji žele da izbjegnu gužve i iskuse ostrvo u njegovom najautentičnijem izdanju.
Zakintos je ostrvo kontrasta: mladost i drevna mudrost, buka i tišina, svjetlo i sjenka, bijeli kamen i tirkizno plava voda. U njemu se spajaju prirodna raskoš, istorija i hedonizam, stvarajući prostor u kojem svako može pronaći svoju Grčku.
Bilo da dolaziš zbog noćnog života, porodičnog mira, fascinantnih pejzaža ili susreta sa kornjačama i drevnim maslinama – jedno je sigurno: Zakintos se ne zaboravlja. Ne zato što je savršen, već zato što je istinski živ.
Autor teksta: Ivan Andrejić
